تبسم

تظاهر به دانایی

«من هم سالها با جلوه فروشی و تظاهر به دانایی بسیار زیسته ام .ریش پرفسوری و      

 سبیل نیچه ای گذاشته ام و کتاب انسان تک ساحتی هربرت مارکوزا را بی آنکه

 خوانده باشم طوری دست گرفته ام که دیگران جلد آن را ببینند و بگویند فلانی چه

قدر می فهمد . اما بعد ناچار شدم رو در بایستی را با خودم، نخست با خودم بعد با

 دیگران کنار بگذارم و عمیقاً بپذیرم که « تظاهر به دانایی هرگز جایگزین دانایی نمی

شود »                                                                   شهید مرتضی آوینی

مثل سکنجبین

شربت سکنجبین را شاید دیده باشید که چگونه عمل می آورند:

یک دیگ را می گذارند وسط؛ یکی آن طرف دیگ سرکه می ریزد و یکی این طرف دیگ شکر.

هرچه این طرف سرکه بریزد؛ از آن طرف شکر می ریزند. شربت سکنجبین که خیلی هم گوارا است؛ این گونه درست می شود.

چقدر خوب است این درس را در زندگی خود به کار بندیم یعنی با دیگران، با همسرمان، با همکار، با همسایه و رفقای خودمان چنین رفتاری داشته باشیم. هرگاه آنان نقش سرکه را بازی کردند، ما نقش شکر را بازی کنیم. هرگاه آنان تلخ و تند رفتار کردند، ما شیرین و ملایم رفتار کنیم.

محمدرضا رنجبر

 جوانمردا !

چندان که توانی از مال و جاه و از

قلم و زبان از هیچ کس دریغ مدار

که وقت آید که خواهی خیری کنی و نتوانی .    

                                                                   عین القضات همدانی         

سرچشمه ی وحی در کویر است،غدیر /   تقدیر خداوند قدیر است،غدیر

ای عشق! بگو به تشنه کامان ولا  /   دریا است، اگرچه آبگیر است،غدیر